روانشناسان کودک متخصصان روانشناسی بسیار آموزش دیده ای هستند که خدمات زیادی را به کودکان و گاه نوجوانان و خانواده هایی که دچار نوعی مشکل زندگی هستند ارائه می دهند. روانشناسان کودک اغلب در یک محیط بالینی یا مشاوره با مشتریان یا گروه هایی از مشتریان کار می کنند.
آنها ممکن است در یک موضوع خاص دوران کودکی، مانند درمان ADHD، اوتیسم، یا سوء مصرف مواد تخصص داشته باشند، یا ممکن است به شیوه ای عمومی تر کار کنند، با مراجعه به مشتریانی که طیف وسیعی از مشکلات را دارند.
روانشناسان کودک عموماً به مسائل اولیه ای که کودکان و نوجوانان در زمان رشد با آنها مواجه می شوند، توجه دارند. نقاط عطف رشد، مهارت‌های اجتماعی، مسائل آموزشی، و مشکلات رفتاری یا عاطفی، زمینه‌های متداول تمرکز با مشتریان کودک هستند. به همین ترتیب، روانشناسان کودک برای غلبه بر مسائل جدی تر، مانند اختلالات روانی شدید، اختلالات شخصیتی یا سوء استفاده، با کودکان کار می کنند.
مطالعه و عملکرد روانشناسی کودک ارتباط نزدیکی با روانشناسی رشد و روانشناسی بالینی دارد. روانشناسان کودک باید درک عمیقی از رشد انسانی داشته باشند تا به مسائل ذکر شده در بالا به شیوه ای شایسته رسیدگی کنند.
علاوه بر این، روانشناسان کودک باید در عمل بالینی آموزش ببینند تا بتوانند خدمات مؤثری را به مراجعین کودک و خانواده های آنها ارائه دهند.
یک روانشناس کودک چه می کند؟
وظایف شغلی که توسط روانشناس کودک انجام می شود به شدت به سطح تحصیلات و موقعیت شغلی آنها بستگی دارد.
روانشناسان کودک که خوداشتغال هستند و مطب خصوصی دارند مشتریان را در درمان فردی مشارکت می دهند. در این تنظیمات، روانشناس کودک در مورد هر موضوعی که مشتریان ممکن است برای ایجاد تغییرات مثبت باشد، با مراجعان کار می کند.
به عنوان مثال، یک روانشناس کودک که با کودکان مبتلا به افسردگی یا اضطراب کار می کند، ممکن است از تکنیک های درمان شناختی-رفتاری (CBT) برای کمک به کودک در شناسایی الگوهای فکری ناسازگار خود استفاده کند. هنگامی که آن الگوهای فکری شناسایی شدند، روانشناس کودک با مشتری خود روی ایجاد افکار سالم تر و مثبت تر کار می کند که به نوبه خود منجر به رفتارها و احساسات مناسب تر می شود.
به همین ترتیب، از آنجایی که مشتریان آنها خردسال هستند و به شدت تحت تأثیر زندگی خانگی خود هستند، روانشناسان کودک نیز اغلب مسئول کار با خانواده ها هستند.
روانشناسان کودک ممکن است خانواده درمانی کارکردی یا رویکرد خانواده محور مشابه، روان درمانی یا رفتار درمانی را برای رسیدگی به طیف گسترده ای از مسائل خانواده محور، از ارتباط ضعیف گرفته تا رقابت خواهر و برادر تا کار در یک رویداد آسیب زا، مانند از دست دادن یک خانواده، انجام دهند. عزیز.
کار خانواده ممکن است شامل همه اعضای خانواده باشد که به طور همزمان با روانشناس کار می کنند، یا ممکن است شامل شرکت والدین در درمان با هم و شرکت کودکان در درمان در جلسات جداگانه باشد.