آرتریت روماتوئید اغلب مچ دست، زانو و پاهای شما را درگیر می کند. اما می تواند بر ستون فقرات شما نیز تاثیر بگذارد. اغلب اوقات، این نوع کمردرد به درمان های آرتریت مانند داروهای بیولوژیک به خوبی پاسخ می دهد. اما در موارد نادر ممکن است نیاز به جراحی ستون فقرات داشته باشید.

معمولاً هنگامی که شما آرتریت روماتوئید دارید، ناحیه گردن ستون فقرات شما (ناحیه ای به نام ستون فقرات گردنی) را تحت تأثیر قرار می دهد. این ممکن است در چند سال اول بیماری اتفاق بیفتد، یا بعداً، یا ممکن است اصلاً مشکل ستون فقرات نداشته باشید.

اگر علائم ظاهر شوند، می توانند شامل موارد زیر باشند:

  • گردن درد
  • سردرد در قاعده جمجمه
  • از دست دادن انعطاف پذیری و عملکرد اطراف مفصل گردن

برخی از افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید به وضعیتی به نام سابلوکساسیون آتلانتو محوری مبتلا می شوند. این بیماری روی استخوان‌های ستون فقرات یا گردن در زیر قاعده جمجمه تأثیر می‌گذارد. رباط هایی که این استخوان ها را در کنار هم نگه می دارند به دلیل التهاب ناشی از RA ضعیف می شوند. این باعث می شود که استخوان های ستون فقرات اول و دوم شما از هم تراز نباشند، که می تواند نخاع شما را فشرده کند.

در برخی موارد، این می تواند منجر به فلج شود . هر چه مدت طولانی تری RA داشته باشید، احتمال ابتلا به سابلوکساسیون آتلانتو محوری بیشتر است.

به ندرت، آرتریت روماتوئید می تواند به مفاصل ستون فقرات کمری یا کمر آسیب برساند.

در حالی که حدود 1 نفر از هر 4 نفر مبتلا به آرتریت روماتوئید علائمی را در ستون فقرات خود ایجاد می کنند، بسیار نادر است که برای این مورد نیاز به جراحی داشته باشند. درمان‌های جدیدتر و مؤثرتر برای آرتریت روماتوئید، مانند داروهای بیولوژیک، از پیشرفت بیماری تا جایی که نیاز به جراحی دارید، جلوگیری می‌کنند.

اما با گذشت زمان، مفاصل اطراف ستون فقرات گردنی شما می توانند آنقدر فرسوده شوند که نخاع شما را نیشگون بگیرند. به این حالت تنگی نخاع می گویند . می تواند مشکلات جدی ایجاد کند، مانند:

  • از دست دادن هماهنگی
  • از دست دادن عملکرد روده یا مثانه
  • دردی که در بازوها یا پاها منتشر می شود
  • ضعف عضلانی

اگر متوجه هر یک از این علائم شدید، فوراً به پزشک مراجعه کنید تا مطمئن شوید که سابلوکساسیون آتلانتو محوری ندارید. که معمولاً نیاز به جراحی فوری دارد. در غیر این صورت، پزشک ممکن است دارو و فیزیوتراپی تجویز کند و شما را از نزدیک برای چندین ماه تحت نظر داشته باشد. اگر علائم شما بهتر نشد، ممکن است برای کاهش فشار روی نخاع و اعصاب خود به جراحی نیاز داشته باشید.